Pang October parin ang blog ko. (hehehe) Pasensya, natamad e. Oct 4, birthday ng kapatid ko atmay malaking pabirthday siyang pinagdaanan.
My malaking pinagdaanan ang bunsong kapatid ko and to the rescue naman ang kuya mo. She had been in a fist major heartbreak. Yes, her bf cheated on her. They have been 2 years this month.
When I knew about it, the feeling is weird. Nasaktan ako para sa kapatid ko. Bumalik ako sa mga panahon na sinabi ni Angelo (the x) sa akin na hindi niya paiiyakin ang kapatid ko. Hindi ako katulad ng iba na makikipag-suntukan para sa kapatid ko. That's not my way actually. What I did is that, helping her to become strong, that she's not alone, that we're still here loving her all the way.
I'm just happy, she's doing great. Hindi siya masyadong na-depress. Hanga ako sa kapatid ko. Sana kagaya ganyan ako nung mga panahong ganyan din ako. haha. Kinimkim ko eh. Hindi ko alam magshare. Alam kong nakatulong ng husto yung mga peers niya. Sa mga panahong ganyan, jan mo lang talaga makikita yong totoong nagmamahal sayo at kung sino yung mga talagang loyal sayo.
And now, I can see she's more happy. Real happiness. Kasi dati, nakikita ko siyang problemado, laging malungkot dahil sa problema nilang magboyfriend. Alam kona before nahihirapan na siya. Siya mismo yung nag-aayos ng gusot nila pero I think nagmamatigas si Angelo. Happy na din ako, naki-kalas na siya doon.
Regarding this, I feel "kuya" to them. Namulat ako na I can contribute something to them as there kuya. Na hindi lang kuya dahil magkapatid kami.
